Pagina's

28 november 2013

Cover Fight #5: Thrift Shop

In de muziekindustrie is het niet ongebruikelijk om een nummer van een andere artiest te zingen, ofwel te coveren. Maar wordt het daardoor ook een beter nummer, of verpesten ze het? In Cover Fight vergelijk ik een paar verschillende versies van hetzelfde nummer. 


Klik hier als je de video niet kan zien
Ik ben geen grote fan van rap, maar Macklemore kan ik op de een of andere manier wel waarderen. Thrift Shop vind ik wel een grappig nummer en een verademing na alle nummers over seks en liefde. Een simpele boodschap: verspil je geld niet. Dat mag ik wel.


Klik hier als je de video niet kan zien
Ik had nog nooit gehoord van Scott Brandlee & Postmodern Jukebox, maar ze hadden de grappigste cover die ik kon vinden. Deze groep neemt grote hits en coveren ze in een andere stijl. In deze cover spelen ze dus het liedje over "grandpa's clothes" in "grandpa"-style. I love it! 


Klik hier als je de video niet kan zien
Pentatonix kwamen we al tegen in de Radioactive Cover Fight, toen speelde ze samen met een violiste. Dit is echter zonder enig ander en zonder instrumenten. Pentatonix houdt het meer bij het origineel dan Scott Brandlee & Postmodern Jukebox, maar geven er wel hun hele eigen draai aan. Ik vind het erg leuk dat ze er kleine grapjes in hebben gestopt: "What up, I got a big duck!"

Voor mij is de winnaar van deze Cover Fight duidelijk: Pentatonix. Hmm, ze wonnen vorige keer ook al. Ik denk dat ik stiekem verliefd aan het worden ben op deze groep! 

Wie is voor jou de winnaar van deze Cover Fight?

25 november 2013

Monday Song #12: Natalie

Je hebt eendagsvliegen, artiesten die een geniale hit scoren en daarna verdwijnen, en je hebt artiesten die groots worden. Bruno Mars behoort tot de laatste categorie. Een paar jaar geleden had ik, en de meeste van jullie, nog niet van hem gehoord. Toen scoorde hij zijn eerste hit en was hij niet meer weg te denken uit de muziekwereld. De Monday Song van vandaag komt van zijn laatste album en heet Natalie.

Klik hier als je de video niet kan zien
Zijn er artiesten waarvan jij nooit had verwacht dat ze zo bekend zouden worden?

21 november 2013

Cover Fight #4: Rolling in the deep

In de muziekindustrie is het niet ongebruikelijk om een nummer van een andere artiest te zingen, ofwel te coveren. Maar wordt het daardoor ook een beter nummer, of verpesten ze het? In Cover Fight vergelijk ik een paar verschillende versies van hetzelfde nummer. 


Klik hier als je de video niet kan zien
Oké, iedereen kent dit nummer onderhand wel, tenzij je onder een steen hebt geleefd. (Yeah Patrick Ster!) Hierover is al zoveel gezegd en gedaan, dat ik hier weinig over ga vertellen om herhaling en verveling te voorkomen. Goed nummer, geweldige zangeres en terecht een grote hit. 


Klik hier als de video niet kan zien
Linkin Park heeft Adele gecoverd tijdens een live optreden. Linkin Park houdt het rustig met enkel een piano als begeleiding. Ik vind het persoonlijk prachtig hoe het publiek het refrein meezingt. Dit is een goed geslaagde cover en een perfect voorbeeld van het idee "Less is more".


Klik hier als je de video niet kan zien
Ah, The Piano Guys. Ze stellen me nooit teleur om van een populair nummer een prachtige, klassieke versie te maken. Rolling in the Deep is een van mijn favoriete covers van hen. Ik heb hem volgens mij al een stuk of honderd keer geluisterd. Ik zie deze cover vaak eerder als een eigen nummer dan een cover, omdat het soms totaal niet te herkennen is als Rolling in the Deep. De eerste twintig secondes zijn bijvoorbeeld niet terug te vinden in het origineel. Ik houd wel van die eigen twist aan een cover, maar het kan een negatief puntje zijn voor sommigen.

Oh, wat is dit een moeilijke keuze. Drie prachtige versies, allemaal heel anders... Voor mij is de winnaar van deze Cover Fight: Linkin Park. Less is more. Als je met zo weinig een nummer nog steeds zo sterk kan brengen, dan ben je goed. 


Wie wint er voor jou deze Cover Fight?

18 november 2013

Monday Song #11: Elements

De tekst is voor mij veelal een belangrijk deel van een nummer, maar soms, zo af en toe, wil ik even geen enkel begrijpelijk woord meer horen en enkel alleen muziek. De Monday Song van deze week is Elements van Lindsey Stirling. Lindsey Stirling is een jonge violiste en heb je al voorbij kunnen zien komen in de Cover Fight #3. Elements is een van haar eigen nummers. Lindsey combineert het klassieke geluid van de viool met moderne dubstep ritmes. Mocht dat nou net niet jouw smaak zijn, check dan in ieder geval de orkestrale versie van dit nummer uit!

Klik hier als je de video niet kan zien.
Luister jij wel eens muziek zonder zang?

14 november 2013

BaP #2 : Once Burned

bron
She's a mortal with dark powers...
After a tragic accident scarred her body and destroyed her dreams, Leila never imagined that the worst was still to come: terrifying powers that let her channel electricity and learn a person's darkest secrets through a single touch. Leila is doomed to a life of solitude...until creatures of the night kidnap her, forcing her to reach out with a telepathic distress call to the world's most infamous vampire...

He's the Prince of Night...
Vlad Tepesh inspired the greatest vampire legend of all—but whatever you do, don't call him Dracula. Vlad's ability to control fire makes him one of the most feared vampires in existence, but his enemies have found a new weapon against him—a beautiful mortal with powers to match his own. When Vlad and Leila meet, however, passion ignites between them, threatening to consume them both. It will take everything that they are to stop an enemy intent on bringing them down in flames (bron: Goodreads)

Ik kwam pas toen ik het boek uit had erachter dat de Night Prince-serie een spin-off serie was van de Night Huntress-serie. Oeps! Normaal probeer ik spin-off series pas na de originele serie te lezen. Ik pakte dit boek op een zondagmiddag zonder al te kieskeurig te zijn en vond dat de vermelding van Vlad Tepesh (Dracula) en de sexy man op de voorkant genoeg waren voor een middag vermaak. Geluk bij een ongeluk, nu kan ik goed beoordelen of deze serie ook zelfstandig te lezen is.

Once Burned gaat over Leila, een jonge vrouw die door een ongeluk met een elektriciteitskabel op haar dertiende, mensen en apparaten een schok geeft en hun ergste zonden ziet als zij ze aanraakt. Ze weet van het bestaan van vampiers en werkt zelfs samen met een vampier in een circusact. Op een dag wordt ze ontvoerd door de vijanden van Vlad Tepesh vanwege haar bijzondere gave. Ze willen dat Leila Vlad opspoort zodat ze hem kunnen doden. Vlad heeft echter ook wel interesse in Leila, en niet alleen als het om haar gave gaat....

Leila is een van de meest sarcastische personen over wie ik onlangs heb gelezen. Ondanks haar lastige jeugd en problemen met haar gave weet ze de moed erin te houden door alles te relativeren met sarcasme. Het zien van vele zonden (dor haar gave) heeft haar bestand gemaakt voor de gruwelijke daden van vampiers en ze is daardoor relatief kalm vergeleken met mensen die onbekend zijn met vampiers in haar gesprekken en onderhandelingen met vampiers. Ondanks dat Leila daarmee mijn hart heeft gestolen, is Vlad toch wel de held in dit verhaal. Vlad is alles wat je hoopt van een eeuwenoude vampier. Hij is arrogant, zelfverzekerd en wreed, maar ook getekend door het vele verlies dat zo'n lang leven met zich mee brengt. Vlad was naar mijn mening het meest realistische karakter in Once Burned en vrij verfrissend na boek na boek zoetsappige zwakke vampiers te hebben gehad.

De relatie van Leila en Vlad heeft als onderwerp de boventoon in het verhaal, maar daarnaast zit er ook nog enige goede actie in. Deze actie ging echter vaak vrij snel en werd meteen opgelost door de alwetende hoofdpersonen, wat ik vrij ongeloofwaardig en jammer vond. Een voorbeeld: men bedenkt over het algemeen niet dat ze door zichzelf genoeg te laten martelen genoeg vampierbloed zullen binnenkrijgen om te ontsnappen. In een boek over vampiers duld ik enige rare logica, maar naar mijn mening is jezelf laten martelen voor een slokje vampierbloed toch een beetje vergezocht.

Desondanks de rare gedachtesprongen af en toe heb ik heel erg genoten van Once Burned. Ik heb tevens nergens het idee gehad dat ik informatie miste door de Night Huntress-serie niet te lezen. Ik ben dan ook erg benieuwd om binnenkort met Halfway to the Grave, het eerste deel van de Night Huntress-serie, te beginnen.

Goodreads sterren: 4/5

Ben jij wel eens met een spin-off serie begonnen zonder de originele serie te hebben gelezen?

11 november 2013

Monday Song #10: Just a Cloud away

Goede morgen iedereen! Vanavond is Sint Maarten en ik heb er weer zin in. Kinderen, snoepgoed en vals gezongen Sint Maartenliedjes. Het is misschien niet zo'n groot feest als kerst of sinterklaas, maar ik zou het voor geen goud willen missen.

Klik hier als je de video niet kan zien
Doen ze bij jou in de buurt aan Sint Maarten?

7 november 2013

PTAP #4: Prism

bron
Hoe vaak heb jij al Roar op de radio gehoord? Een stuk of twintig keer? Katy Perry is terug met een nieuw album en dat zullen we weten. Katy Perry kennen we onderhand allemaal van haar grote hits zoals I kissed a Girl, Teenage Dream en The one that got away. En laten we de vele haarkleuren en aparte clips niet vergeten. Roar hebben we al veel te vaak gehoord, met de tweede single Unconditionally, een geweldig nummer trouwens, worden we waarschijnlijk binnenkort ook doodgegooid, maar wat kunnen we nou nog meer verwachten van Prism?

Klik hier als je de video niet kan zien
Legendary Lovers is een van mijn favoriete van Prism. Het nummer doet me denken aan het oude China en verboden liefdes. Een nummer om heerlijk bij weg te dromen...

Klik hier als je de video niet kan zien
Spiritual is eigenlijk een bonustrack van de Deluxe versie van Prism, maar ik vond dat hij toch echt niet kon ontbreken. Ik ben verliefd op het echo-effect tijdens de pre-chorus. 

Klik hier als je de video niet kan zien
Ooh, nieuwe nummers op Youtube, wat een ramp. This is how we do is op Youtube helaas alleen pitched of versneld te vinden. Dit hier is een versnelde versie, want de pitched versie klinkt helemaal nergens naar. Het origineel is zo'n 13 seconde langer en iets minder gehaast. Ondanks dat ik niet de originele versie kan laten horen, mag dit nummer niet ontbreken. Terwijl Spiritual vrij zweverig is, is This is how we do lekker down to earth. This is how we do is zeker mijn favoriete nummer van het hele album. Ik raad je dan ook zeker aan als je bijvoorbeeld Spotify hebt, de originele versie even te beluisteren. Die klinkt net wat fijner. 

Wat vind jij van pitched of versnelde nummers?

4 november 2013

Monday Song #9: Electricity

Goede morgen iedereen! Ik begin mijn maandag goed: ik mag uitslapen! Een van de weinige voordelen van een toetsweek is het uitvallen van alle andere toetsen. De Monday Song van vandaag is een van mijn favoriete nummers van Delain, een Nederlandse band die lastig in een genre te vangen is. Het is te poppig voor symphonic metal en het is te heftig voor pop. Dat mag echter de pret niet verpesten, Electricity is een leuk nummer van het album We are the Others.

Klik hier als je de video niet kan zien
Hoe haal jij het beste uit je week?